كاش قدر لحظات را بدانيم

ديگر وقتش شده بود ، گنجشك كوچك بايد پرواز كردن را شروع مي كرد

آسمان را ديده بود اما مزه پرواز را درآن نچشيده بود.

گنجشك كوچك پرسيد: پرواز كردن يعني چه ؟چه طوري است؟

گنجشك پدر بادي به غبغب انداخت وگفت:

پرواز يعني همين كه بالهايت را باز كني ودر هوامعلق شوي همين!

گنجشك ديگري از بالاي سرش پرواز كرد پرسيد: آهاي پرواز كردن يعني چه؟

وجواب شنيد:يعني همين كاري كه من مي كنم ! اصلا"يعني چه كه پرواز كردن يعني چه؟

پروازيعني كاري كه همه گنجشك ها بايد بكنند وهمه پرنده ها ،همين!

راضي نشد ،بدون اينكه جواب درستي بگيرد پرواز كرد !

سالها بعد ، گنجشك كوچكي از اوهمين سوال را كرد واو حتي يادش نبود كه روزي خودش از

گنجشك پدر پرسيده بود: پرواز كردن يعني چه؟

گنجشك وقتي در آسمان پرواز مي كند .مزه پرواز را نمي چشد ،چون برايش عادت شده .

وماهي گاهي درون آب دنبال آب ميگردد چون هميشه درآب شناور است.

وما.......موقع سلامتي لذت سلامتي را .....

وقت بي نيازي مزه بي نيازي را.....

هنگام فرصت داشتن ، قدر فرصت هارا.....

وهنگام بحث و عشق ورزي اطرافيان ، قدر محبت آنها را نمي دانيم !

انگار عادت كرده ايم به عادت كردن !

فقط اگر لحظه اي مثل ماهي عادت كرده به آب ، ازدرياي نعمت ها وداشته هايمان فاصله بگيريم ، آن وقت له له زدن ماهي براي آب فراموش شده را مي فهميم واگر مثل گنجشك پرشكسته اي ، دستمان از دارايي هايمان كوتاه شود ، معني پرواز كردن در آسمان خوشي هارا هر لحظه با تمام وجود درك خواهيم كرد.

فقط بايد عادت كنيم كه عادت نكنيم تا بيشتر قدر لحظات را بدانيم!